Summer aftermath

Αποχαιρετώντας(;) το καλοκαίρι με ένα ποίημα :

Σώμα του καλοκαιριού
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Πάει καιρός που ακούστηκεν η τελευταία βροχή
Πάνω από τα μυρμήγκια και τις σαύρες
Τώρα ο ουρανός καίει απέραντος
Τα φρούτα βάφουνε το στόμα τους
Της γης οι πόροι ανοίγουνται σιγά σιγά
Και πλάι απ' το νερό που στάζει συλλαβίζοντας
Ένα πελώριο φυτό κοιτάει κατάματα τον ήλιο!

Οι φίλοι μας τα Ζώα

Οι φίλοι μας τα ζώα έχουν τη τιμητική τους σε αυτή τη συλλογή.

The 80's, yuppie, serial killer's walkman

I live in the American Gardens Building on West 81st Street on the 11th floor. My name is Patrick Bateman. I’m 27 years old. I believe in taking care of myself, and a balanced diet and a rigorous exercise routine. 

Πόνος

Ένα παιδί έρχεται στη ζωή με πόνο και με μεγάλο πόνο φεύγει.

Το Melancholie, ένα γλυπτό που δημιουργήθηκε από τον Albert Gyorgy, απεικονίζει το κενό που μας αφήνει η απώλεια. Το γλυπτό απεικονίζει μια φιγούρα από χαλκό που κάθεται σωριασμένη σε έναν πάγκο, με μια τεράστια τρύπα στο κέντρο της. Η τρύπα αντιπροσωπεύει το τεράστιο κενό που νιώθουμε όλοι όταν χάνουμε κάποιον αγαπημένο μας πρόσωπο. Πολλοί άνθρωποι έχουν εκφράσει την εκτίμησή τους για αυτό το γλυπτό γιατί απεικονίζει τα ακριβή συναισθήματα που νιώθουν, αλλά ίσως δεν μπόρεσαν να το εκφράσουν με λόγια.

Gangsters movies music

Καθώς περπατάς στον κήπο του Δον Κορλεόνε και μυρίζεις τα ευωδιαστά γιασεμιά, βλέπεις μπρος σου ξαφνικά τις φουντωμένες πορτοκαλιές. Όμορφα, ολοστρόγγυλα πορτοκάλια, έτοιμα να σκάσουν κάτω στην γη, ζουμερά και ώριμα με το γλυκό ζουμί τους να στάζει στο χώμα και να ξεδιψά τις ρίζες του μεγάλου δέντρου. Σαν χαζέψεις κοιτάζοντας εκείνο το γλυκό χυμό τους νομίζεις πως αλλάζει χρώμα, σκουραίνει, γίνεται κόκκινο. 

Divas

 "I think of Aretha as Our Lady of Mysterious Sorrows,” Jerry Wexler once said of Aretha Franklin. Wexler was the Atlantic Records producer who, in 1967, helped raise the singer to her sudden and incomparable soul heights. “Her eyes are incredible, luminous eyes covering inexplicable pain. Her depressions could be as deep as the dark sea. I don’t pretend to know the sources of her anguish, but anguish surrounds Aretha as surely as the glory of her musical aura.”